Cultuur, Gastgezin, Gebruiken, Gezelligheid
Door: Lieke
Blijf op de hoogte en volg Lieke
14 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Kailua
Aloha,
Het is weer tijd voor een update! Er zit alweer een kwart van mijn jaar op!! 3 maanden onderweg en ik geniet nog steeds!! Ieder weekend zie ik nieuwe dingen, waarvan het één nog mooier is dan het ander. Zoals veel mensen hier zeggen: “Lucky we live in Hawaii” En geluk heb ik zeker om al deze mooie en bijzondere dingen te zien. Ik sta nog iedere dag versteld van het weer en de natuur hier. Vaak besef ik pas hoe mooi en bijzonder deze plek is en dat het zeker een paradijs is, als ik foto’s terug zie!
Met mij gaat het goed! Tijdens de oriëntatie is ons aangegeven wat wij mentaal zouden doormaken en ik heb gemerkt dat ik die achtbaan ook heb mogen doorstaan. Eerst ben je in de zevende hemel, dan (rond je 2-3 maand) kom je in een zogenaamde culture shock: “alle Amerikanen zijn gek en die cultuur is ook maar raar!”, als je deze doorstaan hebt, ga je de cultuur accepteren en leer je pas echt leven in deze cultuur. Ik heb voor een paar weken terug een enorme dip gehad en kan nu achteraf zeggen dat dat het punt is geweest waarop ik besefte dat ik al een tijdje een culture shock had: het eten kon niet wennen (chips als snack voor school? Geen boter op het brood? Geen brood in de ochtend? Waarom hebben ze hier maximumsnelheden terwijl iedereen er toch ver boven rijdt? Waarom geven ze de allerjongsten die naar school gaan, huiswerk? Kortom, ze zijn maar gek!) Op dit moment heb ik nergens last van en doe ik net zo gek met ze mee, en stoort mij het allemaal niet meer zo erg! Ik zit nu blijkbaar in de fase dat ik de cultuur accepteer en leer leven in deze cultuur. Ben benieuwd wat het met mij doet als ik weer terug ben in de Nederlandse cultuur!!
Verschillen met de Nederlandse cultuur:
- Als je moet tanken: eerst naar binnen en bepaal jij voor hoeveel geld
je wilt tanken, dan ga je tanken. Minder getankt dan dat bedrag?
Terug naar binnen om je wisselgeld op te halen.
- Je mag hier links en rechts inhalen op de wegen. Daarbij zijn hier
bijna geen fietspaden of wandelpaden en de hoogste maximale
snelheid hier is 60 miles per uur (ongeveer 100 km per uur)
- Voetbal: Geen stadion, kunstgrasveld of netjes aangelegd
trainingsveld! Een trapveldje waar op de vrijdagavond de lijnen
worden gezet voor de wedstrijd die de andere dag gespeeld wordt.
Geen dug-out, maar een partytent. Geen tribune, maar strandstoeltjes
die ieder voor zich meeneemt. Daarnaast hebben ze een snackschema
ipv een kantine: iedere week zorgt een andere ouder voor de snacks
(fruit, koekjes, chips, ijs, Spam Musubi (een plak spam met een blok
rijst, die bij elkaar gebonden wordt met zeewier), etc.)
- Amerikanen zijn erg complimenteus! Mensen lopen langs je heen en
geven je complimentjes en maken een praatje met je. Amerikanen zijn
heel vriendelijk en zijn uitnodigend. Ze zijn erg geïnteresseerd maar
vertellen ook graag over hun eigen leven.
- Onderwijs: Public school, private schools en homeschooling. Heel veel
kinderen hier krijgen thuis les omdat het onderwijs op public schools
slecht is en private schools duur is.
- Kinderen krijgen in first grade, of ook wel groep 3, huiswerk mee naar
huis. Ik kan me niet heugen dat ik dat ooit heb gehad. Ik heb in ieder
geval niet zoveel huiswerk gehad als de Amerikaanse kinderen
hebben. Er wordt gezegd dat ouders die hun kinderen naar een
private school sturen verwachten dat hun kind huiswerk krijgt.
Het gezin is geweldig! Ik geniet volop van de kinderen en kan erg met ze lachen. Het meisje is het prinsesje thuis. Ze loopt de ene keer met nerfguns rond en de andere keer loopt ze met schoenen en tassen te slepen of is ze geïnteresseerd in je sieraden. Ze leert nu heel veel! Als ik kijk naar de filmpjes die ik van haar heb, zie ik al zo’n groot verschil. De grootste verandering is dat ze steeds meer woordjes kent en steeds meer begint te praten.
Dan hebben we de jongen met ADHD en autisme! Ik kan echt genieten van hem! Hij heeft zo’n mooie droge humor! Hij houdt erg van knuffelen, wat ik niet heel erg vind, en van zwemmen. Hij gaat straks waarschijnlijk deelnemen aan de Special Olympics van Hawaii! Maar naast alle leuke momenten, brengt voor hem zorgen ook zware momenten mee. Hij kan erg blijven hangen in zijn gedrag. Elke situatie is anders, dus elke situatie vraagt van mij een andere houding. Dit kan soms erg vermoeiend zijn, maar het blijft heel interessant.
Dan hebben we zijn tweeling broer nog. Hij houdt van praten! Veel praten! Als hij thuis komt, brengt hij altijd verhalen mee. Hij is veel op pad: voetbal, ukulele, tennis (3 tot 4 keer in de week), school en dan natuurlijk zijn vriendjes. Laatst had ik een gesprek met hem en zij hij ineens: “Zijn er ook jongens die au pair zijn?” Hij vertelde mij dat hij later ook graag als au pair wou gaan werken. Hij wist nog niet waar, maar hij zei dat hij dat wel graag zou willen. Ik was blij verrast dat hij hier over nadacht! Vond het heel leuk en bijzonder om dat te horen.
Mijn Engels gaat goed. Ik krijg vaak complimenten over mijn Engels, wat ik leuk vind om te horen. Het gaat zelfs zo goed dat ik laatst gedroomd heb in het Engels! Heel raar.. Hetgeen wat nog niet altijd helemaal vlekkeloos is, is mijn zinsopbouw maar dit gaat al beter dan 3 maand geleden. Ik heb soms nog wel de neiging om er een Nederlands woord uit te flappen. Als ze mij vragen naar de betekenis van een Engels woord in het Nederlands, vind ik het heel raar klinken als ik Nederlands praat. Ik kan dan vaak de juiste klank van het woord niet weer vinden.
In de afgelopen vier à vijf weken heb ik veel gezien. Zo ben ik onder andere naar Pearl Harbor geweest. Dit was erg indrukwekkend. Vooral het memorial met alle namen van de mee gezonken mannen op de ASS Arizona was indrukwekkend. Een gids vertelde mij dat de achternaam Free die twee keer op de muur stond, vader en zoon waren. Op dat moment kreeg ik toch wel even kippenvel.
Samen met Diane ben ik naar het Love Festival geweest, met onze enige echte Nederlandse Bassjackers! Genoten van een avondje uitgaan! Werd tijd na 3 maanden niet uit te zijn geweest.
Ik heb een aantal hike’s gedaan: Pu’u Ma’Eli’Eli hike, Manoa Falls hike en Diamond Head Crater hike. De Pu’u Ma’Eli’Eli hike had een geweldig uitzicht over de Windward Shore van het eiland. Ik zou daar wel uren kunnen zitten en voor me uit kunnen kijken. De Manoa Falls was erg mooi: een waterval van ongeveer 45 meter hoog, midden in het regenwoud. En dan Diamond Head! Wat een geweldig uitzicht heb je vanaf daar. Een grote krater waar je vanaf de top heel Honolulu kunt zien.
Halloween zit er aan te komen, dus zijn we zondag 12 oktober naar Nightmare Dole Plantation geweest voor een angstaanjagende avond. Op dit terrein kun je normaal de ananas plantage bekijken en een doolhof bezoeken. Dit keer werd het treintje gebruikt om door de ananas plantage te rijden en enge verhalen te vertellen over wat er gebeurd zou zijn op de plantage. In het doolhof zaten enge mensen verstopt. Met een zaklamp van mijn mobiel werden wij opgejaagd door een varken, die ons zo erg aan het schrikken liet dat ik de bosjes in liep in plaats van de doorgang naar het volgende stuk van het doolhof. Even later kwamen we een eng figuur met een bijl tegen die ons zo aan het schrikken liet dat ik dacht dat ik verkeerd liep en omdraaide voor de andere kant, maar toen zat ik juist in het doodlopende stuk waardoor die persoon riep: "Hé hé, that’s the wrong way!" Oeps.. aan het einde van het doolhof stond nog een persoon met een kettingzaag! Ook hadden ze een huis met allemaal enge mensen. Deze mensen kwamen heel dicht bij waardoor wij iedere keer heel erg hard gilden. Toen wij het huis uitkwamen, begon de security heel erg te lachen. Het was dus al met al een giller van een avond. Dit beloofd nog wat voor 1 november, wanneer we in een glow in de dark haunted house gaan.
Weer nieuwe foto's online:
http://www.picturetrail.com/sfx/album/view/24593275
Mahalo voor het lezen van mijn verslag!
Tot snel!!
Het is weer tijd voor een update! Er zit alweer een kwart van mijn jaar op!! 3 maanden onderweg en ik geniet nog steeds!! Ieder weekend zie ik nieuwe dingen, waarvan het één nog mooier is dan het ander. Zoals veel mensen hier zeggen: “Lucky we live in Hawaii” En geluk heb ik zeker om al deze mooie en bijzondere dingen te zien. Ik sta nog iedere dag versteld van het weer en de natuur hier. Vaak besef ik pas hoe mooi en bijzonder deze plek is en dat het zeker een paradijs is, als ik foto’s terug zie!
Met mij gaat het goed! Tijdens de oriëntatie is ons aangegeven wat wij mentaal zouden doormaken en ik heb gemerkt dat ik die achtbaan ook heb mogen doorstaan. Eerst ben je in de zevende hemel, dan (rond je 2-3 maand) kom je in een zogenaamde culture shock: “alle Amerikanen zijn gek en die cultuur is ook maar raar!”, als je deze doorstaan hebt, ga je de cultuur accepteren en leer je pas echt leven in deze cultuur. Ik heb voor een paar weken terug een enorme dip gehad en kan nu achteraf zeggen dat dat het punt is geweest waarop ik besefte dat ik al een tijdje een culture shock had: het eten kon niet wennen (chips als snack voor school? Geen boter op het brood? Geen brood in de ochtend? Waarom hebben ze hier maximumsnelheden terwijl iedereen er toch ver boven rijdt? Waarom geven ze de allerjongsten die naar school gaan, huiswerk? Kortom, ze zijn maar gek!) Op dit moment heb ik nergens last van en doe ik net zo gek met ze mee, en stoort mij het allemaal niet meer zo erg! Ik zit nu blijkbaar in de fase dat ik de cultuur accepteer en leer leven in deze cultuur. Ben benieuwd wat het met mij doet als ik weer terug ben in de Nederlandse cultuur!!
Verschillen met de Nederlandse cultuur:
- Als je moet tanken: eerst naar binnen en bepaal jij voor hoeveel geld
je wilt tanken, dan ga je tanken. Minder getankt dan dat bedrag?
Terug naar binnen om je wisselgeld op te halen.
- Je mag hier links en rechts inhalen op de wegen. Daarbij zijn hier
bijna geen fietspaden of wandelpaden en de hoogste maximale
snelheid hier is 60 miles per uur (ongeveer 100 km per uur)
- Voetbal: Geen stadion, kunstgrasveld of netjes aangelegd
trainingsveld! Een trapveldje waar op de vrijdagavond de lijnen
worden gezet voor de wedstrijd die de andere dag gespeeld wordt.
Geen dug-out, maar een partytent. Geen tribune, maar strandstoeltjes
die ieder voor zich meeneemt. Daarnaast hebben ze een snackschema
ipv een kantine: iedere week zorgt een andere ouder voor de snacks
(fruit, koekjes, chips, ijs, Spam Musubi (een plak spam met een blok
rijst, die bij elkaar gebonden wordt met zeewier), etc.)
- Amerikanen zijn erg complimenteus! Mensen lopen langs je heen en
geven je complimentjes en maken een praatje met je. Amerikanen zijn
heel vriendelijk en zijn uitnodigend. Ze zijn erg geïnteresseerd maar
vertellen ook graag over hun eigen leven.
- Onderwijs: Public school, private schools en homeschooling. Heel veel
kinderen hier krijgen thuis les omdat het onderwijs op public schools
slecht is en private schools duur is.
- Kinderen krijgen in first grade, of ook wel groep 3, huiswerk mee naar
huis. Ik kan me niet heugen dat ik dat ooit heb gehad. Ik heb in ieder
geval niet zoveel huiswerk gehad als de Amerikaanse kinderen
hebben. Er wordt gezegd dat ouders die hun kinderen naar een
private school sturen verwachten dat hun kind huiswerk krijgt.
Het gezin is geweldig! Ik geniet volop van de kinderen en kan erg met ze lachen. Het meisje is het prinsesje thuis. Ze loopt de ene keer met nerfguns rond en de andere keer loopt ze met schoenen en tassen te slepen of is ze geïnteresseerd in je sieraden. Ze leert nu heel veel! Als ik kijk naar de filmpjes die ik van haar heb, zie ik al zo’n groot verschil. De grootste verandering is dat ze steeds meer woordjes kent en steeds meer begint te praten.
Dan hebben we de jongen met ADHD en autisme! Ik kan echt genieten van hem! Hij heeft zo’n mooie droge humor! Hij houdt erg van knuffelen, wat ik niet heel erg vind, en van zwemmen. Hij gaat straks waarschijnlijk deelnemen aan de Special Olympics van Hawaii! Maar naast alle leuke momenten, brengt voor hem zorgen ook zware momenten mee. Hij kan erg blijven hangen in zijn gedrag. Elke situatie is anders, dus elke situatie vraagt van mij een andere houding. Dit kan soms erg vermoeiend zijn, maar het blijft heel interessant.
Dan hebben we zijn tweeling broer nog. Hij houdt van praten! Veel praten! Als hij thuis komt, brengt hij altijd verhalen mee. Hij is veel op pad: voetbal, ukulele, tennis (3 tot 4 keer in de week), school en dan natuurlijk zijn vriendjes. Laatst had ik een gesprek met hem en zij hij ineens: “Zijn er ook jongens die au pair zijn?” Hij vertelde mij dat hij later ook graag als au pair wou gaan werken. Hij wist nog niet waar, maar hij zei dat hij dat wel graag zou willen. Ik was blij verrast dat hij hier over nadacht! Vond het heel leuk en bijzonder om dat te horen.
Mijn Engels gaat goed. Ik krijg vaak complimenten over mijn Engels, wat ik leuk vind om te horen. Het gaat zelfs zo goed dat ik laatst gedroomd heb in het Engels! Heel raar.. Hetgeen wat nog niet altijd helemaal vlekkeloos is, is mijn zinsopbouw maar dit gaat al beter dan 3 maand geleden. Ik heb soms nog wel de neiging om er een Nederlands woord uit te flappen. Als ze mij vragen naar de betekenis van een Engels woord in het Nederlands, vind ik het heel raar klinken als ik Nederlands praat. Ik kan dan vaak de juiste klank van het woord niet weer vinden.
In de afgelopen vier à vijf weken heb ik veel gezien. Zo ben ik onder andere naar Pearl Harbor geweest. Dit was erg indrukwekkend. Vooral het memorial met alle namen van de mee gezonken mannen op de ASS Arizona was indrukwekkend. Een gids vertelde mij dat de achternaam Free die twee keer op de muur stond, vader en zoon waren. Op dat moment kreeg ik toch wel even kippenvel.
Samen met Diane ben ik naar het Love Festival geweest, met onze enige echte Nederlandse Bassjackers! Genoten van een avondje uitgaan! Werd tijd na 3 maanden niet uit te zijn geweest.
Ik heb een aantal hike’s gedaan: Pu’u Ma’Eli’Eli hike, Manoa Falls hike en Diamond Head Crater hike. De Pu’u Ma’Eli’Eli hike had een geweldig uitzicht over de Windward Shore van het eiland. Ik zou daar wel uren kunnen zitten en voor me uit kunnen kijken. De Manoa Falls was erg mooi: een waterval van ongeveer 45 meter hoog, midden in het regenwoud. En dan Diamond Head! Wat een geweldig uitzicht heb je vanaf daar. Een grote krater waar je vanaf de top heel Honolulu kunt zien.
Halloween zit er aan te komen, dus zijn we zondag 12 oktober naar Nightmare Dole Plantation geweest voor een angstaanjagende avond. Op dit terrein kun je normaal de ananas plantage bekijken en een doolhof bezoeken. Dit keer werd het treintje gebruikt om door de ananas plantage te rijden en enge verhalen te vertellen over wat er gebeurd zou zijn op de plantage. In het doolhof zaten enge mensen verstopt. Met een zaklamp van mijn mobiel werden wij opgejaagd door een varken, die ons zo erg aan het schrikken liet dat ik de bosjes in liep in plaats van de doorgang naar het volgende stuk van het doolhof. Even later kwamen we een eng figuur met een bijl tegen die ons zo aan het schrikken liet dat ik dacht dat ik verkeerd liep en omdraaide voor de andere kant, maar toen zat ik juist in het doodlopende stuk waardoor die persoon riep: "Hé hé, that’s the wrong way!" Oeps.. aan het einde van het doolhof stond nog een persoon met een kettingzaag! Ook hadden ze een huis met allemaal enge mensen. Deze mensen kwamen heel dicht bij waardoor wij iedere keer heel erg hard gilden. Toen wij het huis uitkwamen, begon de security heel erg te lachen. Het was dus al met al een giller van een avond. Dit beloofd nog wat voor 1 november, wanneer we in een glow in de dark haunted house gaan.
Weer nieuwe foto's online:
http://www.picturetrail.com/sfx/album/view/24593275
Mahalo voor het lezen van mijn verslag!
Tot snel!!
-
14 Oktober 2014 - 09:31
Erna:
He Lieke, wat maak jij wat mee. Geweldig om te lezen ik zie sommige dingen al voor mij en ik zie jou al gillend weglopen met een grote grijns op je gezicht.
Wat super dat jij je zo snel hebt aangepast. En die dip, ja dat is natuurlijk ook wel logisch maar met jou positieve instelling ben je ook dit te boven gekomen.
Ook geweldig mooi dat je het zo goed met de kinderen in het gezin kan vinden.
Lieke we wensen je nog een supermooië tijd daar en geniet van al het moois wat Hawaii heeft te bieden en vergeet vooral niet om ons mee te laten genieten.
Groetjes van Erna en Luc en Thomas en Melissa -
14 Oktober 2014 - 09:45
Cyril Roeloffzen:
Geweldig lieke, wat een mooi verhaal. Knap hoe je dat daar doet. Geniet er van waar mogelijk. Lees graag je verhalen, leuk. Veel liefs uit Almelo x -
14 Oktober 2014 - 09:47
Mariël:
Hey Lieke,
Wat gaaf te lezen hoe het je daar vergaat. Super knap zeg! En wat zal het inderdaad eerst wennen zijn, en straks weer hier in Nederland ;-) maar dat duurt lekker nog heel lang.....zo gaaf ik kijk iedere week Hawai Five O en dan denk ik nu telkens oh daar zit Lieke ook, of zal ze dat ook gezien hebben? Echt een super gave bijzondere bestemming waar wij niet zo even komen haha. Leuk dat je even opsomt wat de verschillen zoals zijn, krijg je toch enigszins een idee wat jij meemaakt. Wat fijn ook dat je het met gezin zo goed kunt vinden en dat je zoveel nieuwe ervaringen op doet, ook in het omgaan met de jongen met ADHD en autisme, vast heel bijzonder. En al zo veel gezien in die 3 maanden. Nou lekker blijven genieten Lieke!! Heel veel succes en plezier, we blijven je volgen, groetjes Bas & Mariël -
14 Oktober 2014 - 10:40
Laura:
Leuke verhalen en foto's Liek!
Erg mooi om te lezen dat je inmiddels niet zoveel last meer hebt van de culture shock!
Halloween lijkt me ook erg gaaf om mee te maken daar!
Geniet ervan en tot snel op skype!
Xx Laura
-
14 Oktober 2014 - 13:24
Carmen:
Wauw Lieke! Lekker bezig daar..
Goed om te lezen dat je helemaal in de cultuur groeit daar.
Je engels is inderdaad goed zeg.. in dat filmpje laatst praatte je zelfs accentloos engels. Knap..
Topper! Genieten! Succes en veel plezier nog!
Kus van ons! -
14 Oktober 2014 - 18:31
Elles:
super verhaal weer liek en te gekke fotos :D
nu al weer benieuwd naar allle komende dingen van jou haha -
14 Oktober 2014 - 20:52
Marian:
Hoi Lieke. Wat heb je weer een mooi verhaal in elkaar geflanst! Heel mooi om te lezen. Vind het mooi voor je dat het allemaal wat "gewoner" wordt. Wat gaat het toch snel achteraf. Mooi dat je zoveel leuke dingen doet en van het genieten van de natuur krijg je als ik dat zo bekijk echt niet genoeg. Wat super mooi is het daar. Geniet er van elke dag! Veel plezier en lekker veel leuke dingen doen. Gauw weer nieuwe verhalen en foto's plaatsen. Ik hou je in de gaten. haha! Groetjes, Marian en Jan. -
15 Oktober 2014 - 11:42
Sieny:
Hoi Lieke
Wat een leuk verslag weer, zo kunnen we mooi meegenieten van jouw
belevenissen.Dat het ook wel eens lastig is en je een dipje hebt is natuurlijk
lochisch,maar knap hoe je kunt relativeren en natuurlijk blijf je positief!!
Gelukkig heb je het ook goed getroffen met je gastgezin en de kinderen.
Blijf genieten en wij genieten op afstand met je mee!
Liefs en groetjes, Sieny &Herman. -
22 Oktober 2014 - 20:19
Martin:
onze reis is geboekt , dan kun jij ons van die vele mooie dingen laten zien.
die doolhof met die enge personen die hoef ik niet.
gelukkig heb jij die moeilijke tijd goed doorstaan en kun je weer genieten
van al die andere mooie dingen
met het gezin heb je het goed getroffen , met de kinderen kun je goed overweg
en met de ouders is klik ook goed.
zorg goed voor je zelf , en blijf positief denken tot ziens en tot een volgende keer.
groetjes je aller liefste vader -
12 November 2014 - 22:18
Ben En Lidy :
Hallo Lieke. Wat hebben we genoten van je mooie verslagen.Zo te lezen,heb je het erg naar je zin,en maak je ontzettend veel mee.En met het gezin en kinderen heb je het ook goed getroffen ?Hoe gaat het met je nieuwe studie? Wat zul je uitkijken naar de komst van Pa enMa Rob enGijs.Wat een mooie onderbreking voor je,maak er samen een fijne vakantie van en genieten met z,n allen.Groetjes van Ben en Lidy. -
21 November 2014 - 21:36
Agnes En Ben:
Hoi Lieke,
We genieten erg van je mooie verhalen. Af en toe een dipje is logisch , het is ook geen allerdaags avontuur. Wat maak je mooie dingen mee en vooral de wandelingen door de prachtige natuur zijn geweldig. De foto' s maken het verhaal compleet. Over enige tijd weer samen met pa,ma,Rob en Gijs , dat zal ook heel bijzonder worden. Geniet nog van alles en veel succes!
Groetjes Agnes en Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
